Rayden diye bağırdı Efellon.
-Ne yapıyorsun sen ? Sen halkını ölüme sürüklüyorsun..
Enefora geliyor ve kimse ne yapacağını bilmiyordu. Artık ölüm zamanı mıydı ? Kim ölecek kim kalacaktı ? Ölmek mi lazımdı ?
Kral gerçekten yetersizdi bu iş için korkuyordu çünkü, gerçekten içinde Enefora’ya olan korkunç bir korku vardı. Dışarı çıktı ve aya baktı. Denizi seyrediyordu. Sanki saraydaki gaz lambalarının aydınlattığı deniz bir canavar gibi püskürmeye hazırdı. Ama yarını bekliyordu. Onlar geliyorlardı. Kral çok korkuyordu ne yapacağını, kiminle karşılacağını biliyordu. Lafes”lerden her zaman yardım alamazdı. Onlarında savaşacağı kötüler oluyordu. Kendime gelmeliyim diye düşündü. Durdu ve baktın tekrar eşsiz, korkunç denize. Aralarında uzun bir yol vardı. Belkide gelemezlerdi. Kendini avutmaya mı çalışıyordu ? Paradokslar içinde yüzen lanet bir aptal mıydı ? Oysa o bir kraldı. Kendi ülkesi için doğru kararlar vermesi gereken adam. Herkes onu severdi. Çok iyiydi. Herkese iyi davranırdı. Sanki halk istese tahttan inecekti. Ama artık onlar geliyordu yönetim değil, askeriye önemliydi. Savaş stratejileri artık halkın gözünü dolduruyordu. Yağmalar başlamıştı, herkes korkuyordu.
Enefora Geliyordu..
Yazdığım Roman’ın önceki kalanı :
Yorumlar