Hayattan yorulmuş , insanların menfaatçi – çekilmez olduğu , işlerden – sorumluluklardan ve yaşadığı kentten kaçmak isteyen insanların sorusu. En kötüsü de içinizden bir sesin ölmek için yaşıyoruz demesidir.
Ne için yaşıyoruz ?
Mutlu bir okul mu ?
Bir tomar dolusu para mı ?
Mutlu bir aile kurmak için mi ?
Hayallerin için mi ?
Yoksa ah be şu sınavı atlatayım da ondan sonra rahatım demek için mi yaşıyoruz.
İnsanoğlu herzaman hayattan daha fazlasını bekleyendir. Şu sınavları atlatayım rahatım , OKS’ye gireyim rahatım , ÖSS’ye gireyim rahatım , Kendimi kıza affettirirsem rahatım , Şu olayı da atlatırsam rahatım…
Halbuki 7 yaşında ilk hedefimiz derslerimize çalışıp uslu çocuk şeklinde sınıfı geçmekken şimdiki sorumluluklarımız bizi ne kadar etkiliyor değil mi ?
İşte hayat ; Yaklaşmaya çalıştıkça uzaklaşan, sarılmak için kollarımızı açtığımızda, arasından kayıp yok olan. Buğulu camın arkasından, yazdığı şeyleri tersten okumaya çalıştığımız, çözemeden silinip giden…
Hani yukarıdaki karikatür diyor ya , takılmayın böyle şeylere…
Yorumlar