Bir olsun gönlümde… Bir olmasa… diyor şair… Yine geldi kör günler.. Niye ötsün bülbüller, içim acır gündüzler yakar.. diyor yine haykırarak. Aslında ne güzel bir dünyada ve ne de korkunç bir dünyada yaşıyoruz değil mi ? Avrupa Afrika’ya yardım ederken bir çok kuruluşla bir yandan da sömürüyor onları.. Gerçekten ne büyük ironi değil mi ? Kendine soru sorduğun ölçüde gelişirsin.
İnsanlığın savunucusu Amerika … Öyle mi ? O yüzden gidip istediği ülkelerde savaş çıkartıyor. Sonra kendi yapmamış gibi o ülkelere atıyor suçu… Yoksulları korurken aslında onları bir yandan da mahveden dünya.. Bu dünya böyle.. Bir ada da bir bölge tamamiyle kapalı kimse giriş yapamıyor. O kadar turizm, insanlar artık orada değil. Bomboş, bir hayalet şehre benziyor. Kim bilir belki 2000’li yılların sonuna kadar rezervasyonları yapılmış oteller, moteller vardı oralarda.. Ee işte dünya böyle.. Aslında insanoğlu durup bir bakmalı kendine.. Birbirini korumalı kollamalı, yan yana omuz omuza olmalı.
teşekkürler hocam şiirsi bir yazı olmuş